Vinyl Heretics (Souvenir from Kos)

Δεν προλάβαμε να το δούμε το νησί. Τα ποδήλατα ήταν εκεί και μας περίμεναν αλλά εμείς ξυπνήσαμε φεγγαροχτυπημένοι και με τη ζέστη του μεσημεριού να βαραίνει τα σώματά μας.

Οι άνθρωποι θέλουν κάθε χρόνο να γιορτάζουν το Αυγουστιάτικο φεγγάρι αλλά αυτό έχει πάντα τα δικά του σχέδια. Τη μια μέρα αγκαλιάζεις με ευγνωμοσύνη τη φύση και χορεύεις μέχρι το πρωί στην παραλία με το καταπληκτικό dj set του Bolek και λίγες ώρες αργότερα ανυπομονείς να επιστρέψεις στην ασχήμια της πόλης σου.

Προλάβαμε να γνωρίσουμε λίγο τους νησιώτες και ήταν καλοί άνθρωποι. Προσπαθήσαμε να τους περιγράψουμε γιατί αγαπάμε την χαοτική πόλη μας όσο και αυτοί το νησί τους και πως μπορούμε να έχουμε ποιητική σχέση με τα γκρίζα κτίρια και τις κεραίες. Μας κοίταξαν με απορία.

Γεμάτος απορίες ήταν και ο κύριος που κάθισε δίπλα στα βινύλια του Bolek στην πτήση της επιστροφής. Μα είναι δυνατόν στη θέση δίπλα στο παράθυρο να κάθεται ένα τετράγωνο βαλιτσάκι? "Εύθραστο υλικό" του είπε η αεροσυνοδός.

- Μουσική, πρόσθεσε ο Bolek για να τον κάνει να αισθανθεί καλύτερα.

- Cd?

- Όχι βινύλια.

- Μα για ποιό λόγο βινύλια (με μάλλον ενοχλημένο ύφος)

- Ανήκουμε σε μια αίρεση βινυλίου!!!

- ............................