Verzweifelt Glucklich

αχ! ωραίος ο χρόνος μαζί σου

στον αιώνα των αιώνων

αχ! ωραία η μέρα σου, το φως σου,

το τυχαίο της στιγμής

φυλακισμένος στις λέξεις σου
φυλακισμένος στα βλέμματά σου

εκτεθειμένος στη νοσταλγία σου

και στη θνητότητά σου

αχ! απελπισμένα ευτυχισμένος

παραμένω βουβός

αχ! απελπισμένα ευτυχισμένος

τραυματίζομαι

αχ! απελπισμένα ευτυχισμένος

αγαπώ, ζω

και

χωρίς επιθυμίες ικανοποιημένος είμαι

original words and greek translation by Pavlos Zarogiannis, from Mikael Delta album 'Timeless Beauty"

cosmic bird

Σε χρονο ανυποψιαστο, ενα γλυκο μεσημέρι στο Wunderbar στα Εξαρχεια ενα περιστερι ή αλλιως, μια δεκαοχτουρα, ενα Wunderbird τελος παντων, προσγειωθηκε στο διπλανο αδειο τραπεζάκι καθως εγω η Lola και ο Mavros Jr απολαμβαναμε παγωμενους καφεδες. Ο Mavros Jr αντιπαθεί αυτα τα πουλια γιατι οπως υποστηριζει ειναι τοσο βρώμικα και ελεεινα που στην Αγγλία οταν σπουδαζε τα αποκαλουσαν sky Rats. Ανεξαρτητα απο το τι νιωθαμε ο καθενας για το μικρο πουλι που στεκόταν απέναντι μας ακινητο, κοιταζοντας μας με ενα αψυχολογητο υφος, δεν περιμεναμε την ακολουθη εξελιξη που ουσιαστικα δεν ηταν τιποτα αλλο παρα ενα μηνυμα απο τους επανω κοσμους. Με φωνη θεραπευτικου κρυσταλλου που ηχουσε μεσα απο το γκριζο του βλέμμα ειπε :
«Κοιταξτε με...κοιταξτε με ειτε με οικτο, ειτε με συμπαθεια, σημασια καμμια δεν εχει, μια και τα δυο αυτα συναισθήματα ειναι εκεινα που ελευθερους δε σας αφησαν ποτε μεχρι σημερα. Η ανθρωπινη αγαπη και το μισος ειναι μια κακη μεταφραση της κοσμικης ενεργειας, ενα μπλοκαρισμα στην απεραντοσύνη «αυτου» που ουσιαστικα θα επρεπε να ειστε. Για παράδειγμα, μπορειτε να αντιληφθείτε πώς νιωθει ενα κιτρινισμενο φυλλο καθως πεφτει απο το δενδρο στο χωμα και πώς στη συνεχεια αισθάνεται μια σταγονα βροχης πανω στο ιδιο φυλλο; Μη βιαστειτε να απαντησετε με τα οσα γνωρισατε μεχρι τωρα, με οσα ειδαν τα ματια σας ή ακουσαν τα αφτια σας, γιατι θα επαναλαβετε τα ιδια λαθη. Ενα μικρο μυστικο, ειναι να μη θυμαστε μπροστά σε μια εικόνα τιποτα απο το παρελθόν, να απομονωσετε τη μνημη απο το τμημα εκεινο του εγκεφαλου που σας φορτιζει με παλιες πληροφοριες πονου και χαρας και δεν σας επιτρεπει να γευτειτε ηδονικα τη δύναμη μιας νεας ολοφρεσκης στιγμιαιας αποκαλυψης. Ακομα κι αν τα προσωπα ειναι τα ιδια, φερονται το ιδιο ασκημα ή ομορφα, ποτε δε βιωνεται η εμπειρια ομοια με την προηγουμενη. Η φασιστικη παρεμβαση της συναισθηματικης μνήμης τρεφει τις αδυναμιες της ανθρωπινης φυσης.Προπαγανδιζει το συναίσθημα, το παραμορφωνει. Ολα τα πλάσματα εχουμε απλετο χωρο για το καινουργιο, κι ας μην αντεχουμε την ατερμων σοφια.
Ακούγεται πιο αρμονικα αν πει κανεις «θα δωσω την ευκαιρια», αντι του «αλλη μια ευκαιρια». Σχεδόν παντα, δινετε την ευκαιρια με άμισχο πιστη.
Για αυτο το λογο μιλατε διαρκως για την αγαπη, απεγνωσμενα την αναζητάτε και καταληγετε στον πονο του μισους. Η φλυαρια κι ο θορυβος κουραζουν ακομα και τους εκπαιδευμενους αγγελους.
Μεινετε για λιγο σιωπηλοι, εδω, μεσα σε αυτη την τρελά ζωντανη πλατεια, σιωπηλοι κατω απο την οργισμενη σας σαρκα, απο τα θλιμμενα σας ματια και αφουγκραστειτε ο ενας του κραδασμους του αλλου ξεχνωντας το ποιοι εισαστε, το τι θελετε, το οτι ακουσατε τα οσα ειπα.
Δεν ηρθα σημερα εδω για να διακοψω τη διασκεδαστικη σας θνητότητα με καποιο σκοπο ή συναίσθημα. Απλα με τραβηξε ενα απαλο ροζ φως που τυλιγει τη μοναξιά σας αλλα ταυτοχρονα σας ενωνει, σχεδόν μοιραια, οπως αγκαλιαζει το χωμα το κιτρινισμενο βρεγμενο φυλλο.»
Αυτα ειπε το παραξενο βρώμικο πουλι και χαθηκε πισω απο τη σερβιτορα που σκυλοβαριόταν να παρει παραγγελια απο τους trendy θαμωνες του θορυβου.